با اینکه سعى مى کنم 

آدم باش

انسان باشم

دوست باشم

مهربون باشم

یه وقتایی نامهربونی  یک سری از آدم ها خیلی دلمو میشکنه

به خواهرک میگم خیلیا جواب خوبیامو اینطوری دادن

در حالیکه هیچ دلیلی واسه رفتارشون پیدا نمیکنم

خواهرک میگه اینا مربوط به طرحواره هاته

و من :|

دلم گرفته

نفس ندارم از خستگی و کم خوابی

ماه هنوز اینجاها داره شیطنت میکنه و خواب نداره

اینقدر به خاطر برف همسر گفت حالا نمیریم فردا میریم فلان موقع میریم که من تنبل شدم تو انجام کارهام و بستن ساک

نتیجه :

هنوز وسایل ولو روى میز ناهار و جا نگرفتن تو چمدون

بعضی لباسا هنوز خشک نشدن

و ماهک هم زحمت میکشه هر بار یه سری بردنیا روبرمیداره میپوشه

خودکار رو کرده تو سورا زیر شکم نهنگش و میگه باتنکی (بادکنک) درست کردم. ضعف کردم واسه خلاقیتش ولی خسته تر از اونم که حسابی تشویقش کنم. وقتی میگم آفرین دختر خلاق میدوه سمت بقیه ماهیاش و میگه یکی دیگه انتحان کنم و من هلاکم از این دامنه لغت گسترده که هر بار یک چشمه اشو رو میکنه

اینقدر دلم گرفته میخوام برم جایی که به هیچی فکر نکنم و فقط با حس خوب زندگیم زندگی کنم

کاش مامانم بود و ماهک رو مثل روزای اصفهان رفتنی. پیش خودش میخوابوند. حوصله هیچی ندارم از بس خسته ام

اینقدر حالم خرابه که حس می کنم متنفرم از تمام اونایی که این حس رو بهم القا کردن و البته فرد مورد نظر

حیرت و وحشت

"هر آنچه در پرتو نور قرار گیرد؛ نمایان می گردد و هر آنچه در معرض نور واقع شود، خود نور می شود"

پل مقدس

کودکانه هایم تمامی ندارد

+ خودکارای قرمز و صورتی منو همسر یا گم میکنه یا تمامشون می کنه. از اصفهان یک خودکار پنتر(عشق منه تو خودکارها) صورتی  و یک هایلایت صورتی گرفتم و هنوز از عیجان داشتنشون لبریزم

کمک!!!!

بچه ها میشه اونایی که 

سامسونگ  S10 plus

و

آیفون xs max

رو استفاده کردید بهم از میزان رضایت تون بگید؟

میخوام گوشیمو عوض کنم. خیلیا میگن چون آیفون دستته با سامسونگ اوکی نیستی. خودمم بدون توجه به قابلیتهای گوشیها xs max رو ترجیح میدم

اما دوربین s10 plus، و اینکه با گوشیای اندروید میشه تو فیدیبو هایلایت گذاشت و یادداشت نوشت برام خیلی جذابند

از طرفی من دوربین برام خیلی مهمه و یک سریا میگن دوربین s10 قوی نیست. میخوام اگر کسی داره نظرش رو بهم بگه

اما تازگیا نمیتونم قاطع تصمیم بگیرم و عمل کنم

میدونم دوربین آیفون ١١ هم مشابه s10 plus هست اما دلم نمیخواد بیست و خورده ای بدم واسه گوشی.

جاده

با یک دنیا حال خوش و خاطره شیرین خداحافظى کردیم و الان جاده و سرعت و موزیک تو تاریکی شب عمیق ترین حس خوشبختی رو در وجودم به پرواز درآورده.

تنها تاسف این چند روز اینه که به خاطر شلوغیا و کادو خریدنها گزی رو که به ماهک قول داده بودم فراموش کردیم. قرار بود چندتا بسته بخریم که ترکستان هم ببریم و من به خاطر پیاده رویای اجباری برای خرید هدیه تولد مامان بابا گفتم دستمونو سنگین نکنیم و کلا فراموش کردیم. امیدوارم تا عید اصلا یادش به گز نیفته و من شرمندش نشم.

از مدیتیشن جا موندم از بس سر و صدا بود. هدفون هم همرام نیست که تو ماشین انجام بدم. همسر این چیزا رو قبول نداره :)) . چون از حرفای دوستم و باز شدن چشم سومش  و فهمیدن یک اتفاق تلخ که قراره تو زندگیش بیفته بد ترسیده بودم. البته که این مدیتیشن فقط برای فراوانی هست و باز شدن چاکراه ها مدیتیشن مخصوص داره.

+ و چنین گفت زردتشت رو گذاشته بودم بیرون از کتابخونه که بیارم بخونم . فراموشم شد :))