بعد از یک هفته سرماخوردگی و یک هفته آشفتگی روانی شدید، یک شنبه صبح به برکت خانوم خوبیها -فاطمه زهرا(س)- با قلبی آرام چشم گشودم. حالا چند روز است با تمام وجود نفس میکشم. هوای بهار و مهر عزیزانم را میبلعم و راه میروم میگویم خدا را شکر
همین بیماریهای سخت است که باعث میشود هر لحظه از سلامتی را بیشتر از لحظه قبل قدر بدانی و بگویی شکر
همین بیماریهای طاقت فرساست که باعث میشود به یاد حلالیت طلبیدن بیفتی و بفهمی همه چیز این دنیا بی ارزش تر از آن است که تصور کنی.
+ کاش موقع رفتن حق الناسی به گردنمون نباشد. کاش وصیت نامه مینوشتم برای روز مبادا