حال خوب

چقدر حال دلم خوب است؛ از دیروز که حرف زدیم. چه شیرین است صبوری تو و به روی خودت نیاوردن و من چه خوشبختم که تو را دارم رفیق خاص ترین لحظه های زندگی‌ام. آنقدر خوب هستم که نمی دانم از کجا آمده است این همه حال خول. آنوقت نوشته‌هایم را که نگاه می‎کنم؛ ایمان می آورم که همش برای این نوشته است که وقت نوشتن‌اش در خلا بودم اما نوشتم که خاطرم آرام شود. نوشتم که یادم بیاید چقدر باید سپاسگذار باشم و با اینکه قبل‎ترها تمرین های سپاسگذاری را انجام داده بودم؛ انگار که تاثیر پست " من خیلی خوشبختم که ..." از همه آن تمرینها بیشتر بود که از دیروز هی خوشبختی های جدیدتری را کشف می‌کنم و ذوق می‌کنم.

غ ـزل‌واره:

+ یگانه معبودم سپاسگذارم برای هر آنچه که دادی و ندادی. که داده‌هایت شیرین‌اند و نداده‌هایت از آن شیرین‌تر.