بعد از یک هفته سرماخوردگی و یک هفته آشفتگی روانی شدید، یک شنبه صبح به برکت خانوم خوبیها -فاطمه زهرا(س)- با قلبی آرام چشم گشودم. حالا چند روز است با تمام وجود نفس میکشم. هوای بهار و مهر عزیزانم را میبلعم و راه میروم میگویم خدا را شکر
همین بیماریهای سخت است که باعث میشود هر لحظه از سلامتی را بیشتر از لحظه قبل قدر بدانی و بگویی شکر
همین بیماریهای طاقت فرساست که باعث میشود به یاد حلالیت طلبیدن بیفتی و بفهمی همه چیز این دنیا بی ارزش تر از آن است که تصور کنی.
+ کاش موقع رفتن حق الناسی به گردنمون نباشد. کاش وصیت نامه مینوشتم برای روز مبادا
سلام مهربون... سال نوی تو هم مبارک غزلم...خوشحالم که حالت بهتره... منم بد نیستم .. شکر...گل
کجایی شیرینم خوبی؟