+ اینقدر خسته ام و احساس کوفتگی می کنم که یک جورایی قاچاقی هنوز دارم نفس می کشم و بیدارم اما ماه اک؟!
یک منبع انرژی تمام نشدنی ِ که بعد از یک سفر هفت ساعته، دیر خوابیدن دیشب و شیطنت های کل روزش، تازه رفته تو تاریکی یک دستکش پیدا کرده و کرده تو دستش که منو بترسونه تا بخندیم
هم میخندم
هم التماس می کنم بخوابه
+ بعد از ارزیبهشت ٩٣، توی پنج سال گذشته این اولین باری بود که رفتم ترکستان و حالم عالی نشد. اولین باری بود که رفتم و حس نکردم تو بهشتم. اولین باری بود که کلا بی تفاوت بودم و چیزی خوشحالِ خوشحالم نکرد.
آدما همون آدما بودن. ترکستان همون ترکستان بود اما من اون آدم همیشه نبودم. من این بار اون غزلی نبودم که با کوچکترینها غرق خوشی میشد و گاهی پرده اشک چشمهاشو از خوشحالی لمس می کرد. این بار چیزی در من مثل گذشته نبود.
بااین حال با استرس شدید رفتم و با یک حال خنثی برگشتمو این یعنی هنوز هم ترکستان قدرت بهتر کردن حال من را دارد.
+ ماه اک به مرحله جدیدی از شیطنت هاش پا گذاشته که احساس می کنم معاشرت چند روزه با بچه ها تاثیر به سزایی در شکوفایی این شیطنت ها داشته اند. شیطنت می کنه و از ته دلش جیغ می زنه و می خنده
+هوا ناجوانمردانه گرم شده و گرمتر می شود.
عه من فکر کردم این تعطیلات رو میرید پیش خانواده تو که از دلتنگی دربیای. تو فکرت بودم.
راستی تشخیص دکتر چی شد؟ واسه این حالت خوب نبود؟
مراسمی بود که باید میرفتیم وگرنه میرفتیم خونه پدرم
لاندا جان برات رمز فرستاده بودما
حالم از دلتنگی خوب نبود اما خرفای دکتر حالمو خیلی بدتر کرده بود
همین که خنثی برگشتی هم یعنی خوبه :)
غزل جان میدونم همسر با مشاور مخالفن ولی باور کن حالت خیلی بهتر میکنه حتما یه سر برو...
الان که خوب فکر می کنم یک بخش از حال بدم از دلتنگی بود که الان خوب شده و یک بخش دیگه اینه که
من هنوز تو شوک تشخیص دکترم
با این که مسئله جبران ناپذیری نیست اما از اون روز لحظه ای میست که بهش فکر نکنم
همش یادمه
باید با این مسئله کنار بیام اونوقت حالم خوبه خوب میشه