میان شکر چو بستیم ....

سپاس و شکر خدا را که بندها بگشاد

میان به شکر چو بستیم بند ما بگشاد

به جان رسید فلک از دعا و ناله من

فلک دهان خود اندر ره دعا بگشاد

ز بس که سینه ما سوخت در وفا جستن

ز شرم ما عرق از صورت وفا بگشاد

ادیم روی سهیلیم هر کجا بنمود

غلام چشمه عشقیم هر کجا بگشاد

پس دریچه دل صد در نهانی بود

که بسته بود خدا بنده خدا بگشاد

در این سرا که دو قندیل ماه و خورشیدست

خدا ز جانب دل روزن سرا بگشا

الست گفت حق و جان‌ها بلی گفتند

برای صدق بلی حق ره بلا بگشاد

راستش همه آن حسهای خوبی که قولش رو داده بودم نوشتم. آخرش هم نوشته بودم: تقدیم به همه آنهایی که همراه ناخوشیهایم شدند. اما همین حالا به طرز عجیبی پرید. نمی‌دانم ؟! شاید نباید منتشر می‌شد! شاید کسی می‌خواند و به خاطر نداشتن آنچه من به زبان آورده بودم دلش می‌گرفت. شاید کسی می‌خواند و  می‌گفت فکر ما را نکرد که شاید اینها را نداریم و دلمان را سوزاند؟ شاید... نه اینکه من در زندگی داشته‌هایم فرای دیگران است!  فقط آنقدر حس امید و سپاسگذاری در دلم است که داشته و نداشته‌ی زندگی برایم شیرین می‌شود. از نظر من نعمت بزرگ  سپاسگذاری، اکتسابی است. و زمانی که سپاسگذاری را یاد بگیریم و در کنار زبانی بودنش، درونی‌اش کنیم، امید کم‌کم هویدا می‌شود. گاهی دردها و نداشته‌هایمان هم نعمتهای بزرگی هستند که از برکت وجودشان بی خبریم. مثلا برای من دوری از خانواده همانقدر که درد آور است، خوبی هایی هم دارد؛ اگر چشم باز کنم و از منظر دیگری نظاره اش کنم. من هم انسان همیشه سپاسگذاری نیستم. همه ما حالمان در زندگی متغییر است. گاهی ناامیدیم و گاهی امیدوار. گاهی غرغروایم و گاهی آرام. گاهی شادیم و گاهی غمگین. اما خوب است وقت خوب بودن؛ سپاسگذارتر باشیم و اگر سپاسگذاری را یاد بگیریم در زمانهای بدحالی همین سپاسگذاری نمی‌گذارد بدحالیمان به مرز جنون برسد.

دلم گرفت که آن همه حس خوبم برای شما، درست زمانی که خواستم شعر حضرت مولانا را اضافه کنم، پاک شد. این‌بار کنترل زد هم کاری از دستش ساخته نبود به خاطر ذخیره های آنلاین بلاگ اسکای و تمام یک ساعت زحمتم به چشم بر هم زدنی نیست شد. دوست داشتم لاقل برای خودم می ماند اما  شاید قرار بود این سپاسگذاری زبانی و درونی از ته دل بین من و خدا بماند. متن خوبی شده بود. نمی‌دانم چطور آنقدر خوب نوشته بودم. شاید همان است که می‌گوییم هر آنچه از دل بر آید بر دل نشیند. 

غ‌ـزل‌واره:

+ همین حالا ده نعمت زندگیتان را ذوی کاغذ بنویسید و برای هر کدام، بلند بگویید خدایا شکر خدایا شکر خدایا شکر

+ کتاب سپاسگذاری راند براند معجزه می‌کند در دل و زندگی‌تان

+ اگر خواندش برایتان سخت است، از هفته آینده، هر روز یکی از تمرینهایش را با توضیح مختصری، اینجا بگذارم و با هم یک دوره 28 روزه سپاسگذاری انجام بدهیم. هر کسی موافق است، اعلام کند تا شروع کنیم. تمرینها گروهی که بشود بهتر انجام می‌شود.