آمده بودم تا چیز دیگری بنویسم. اما به این پست برخوردم که دلواپس شده بود از موی سپیدِ سی و یک سالگی و اینکه دخترکش هرگز مادر سی ساله اش را با موی مشکی نخواهد دید و سر درد دلم باز شد که به اش بگویم:
اگر 7 سال پا روی دلت گذاشتی که بچه دار نشوی؛ لااقل به وقتش عروس شدی. به وقتش غرق محبت یک مرد شدی؛ مردی که مرد بود؛ مردی که نترسیدی از رفتنش؛مردی که نترسیدی فردا زیر قول و قرارش بزند و رهایت کند. نچشیدی؛ طعم تلخ روزهای تنهایی را که اغلب دخترها با رد شدن از 25 سالگی با آن دست به گریبان هستند. نترسیدی از اینکه تنها بمانی. نلرزیدی که مبادا هرگز مادر نشوی چون همسری نداری یا اینکه آنقدر همسردار شدنت دیر شود که مادر شدن به رویاها بپیوندد. فریب نخوردی از خودت و مردان عوضی این روزگار که دست روی نقطه ضعفات گذاشتند و گفتند هدف ما ازدواج است اما فردایش رفتند و جز یک تن رنجور و یک روح زخمی چیزی برایت نگذاشتند. درد نکشیدی از نگاه تلخ دیگرانی که به چشم کم نگاهت میکنند. له نشدی از حرفهای انسان هایی که گاهی حس میکنی شعورشان را یا فروخته اند یا چون یک قاب فقط به دیواری آویزانش کرده اند. خجالت نکشیدی که مجردی؛ آن هم فقط به خاطر آنکه حس میکنی خواسته نشدی. شبها بالشت خیس نشده از غم تنهایی و تا سر انگشتان دستت ضعف نرفته از اینکه کسی نیست لمست کند و تو در دریای محبتش غرق کند.
هرچقدر هم دیر بچه دار شدی باز هم باید سپاس گذار باشی که من این روزها دخترهای زیادی میشناسم که سنشان از 32 هم گذشته و هنوز عروس هم نشده اند چه برسد به مادر شدن. دخترهایی که آرزوی استقلال و ازدواج برایشان شده یک رویای دور از دسترس. دخترهای زیبایی که هر چقدر هم با لبخند صورتشان را بپوشانند؛ غم این درد را خوب میشود از چشمانشان خواند و برایشان درد کشید که از دستت برای هیچکدام از این دخترکهای زیبا و دوست داشتنی هیچ بر نمی آید
دخترهای زیادی را میشناسم که به قول قدیمیها از هر انگشتشان یک هنر میریزد. دخترهایی که مطمئنن مادرهای قابلی خواهند شد . میشناسم دخترهایی ....
راست میگویی دوست‌جان: "نسل ما خیلی از لذتها را یا نچشید یا آنقدر دیر چشید که دیگر آنقدر که باید خوشمزه نبودند".
راستی در ضمن اون دوستی که شما از پستش نوشتی ،متاهله و یک دختر هم داره
میدونم هدیه جانم :)
خوندمش
خوشم میاد ازش
فقط یه درد دل بود این پست
ممنون از جوابت
میبوسمت
من تازه ازدواج کردم انم تو 30 سالگی- راستش کلمه به کلمه پستت رو درک میکردم- مخصوصا اون قسمت استفاده نکردن از شعور توسط دیگران
بهت تبریک میگم عروس خانوم
ان شالله که خوشبخت بشی و یادت بره همه این تلخیها رو
من به وب اعتماد ندارم اما تو از من بدتری ها :دی
کل وبت رمزیه
سلام دوست عزیزم متاسفانه سن ازدواج بالارفته و بااین شوخیهای زشتی که توفضای مجازی میکنن دخترهابیشتراذیت میشن ولی تعدادپسرای مجردم کم نیس که شرایط ازدواج ندارن ودارن اذیت میشن بهرحال همه ادمهادوس دارن تشکیل خانواده بدن
سلام عروس جان
دقیقا مشکل همینجاست که مردم به جای دلگرمی به جوونهای مجرد هی انرژی منفی بهشون میدن
بله پسرها هم هستند اما فرق دختر پسر اینه که پسرها یک بخش اعظمش دست خودشونه
ضمن اینکه من بر حسب جنسیتم از دخترها نوشتم
پسرها هم کم سختشون نیست
خدای من، چرا این قدر سن برای شما مهم است؟ از 32 گذشته و عروس نشده؟ خوب نشده باشه. هنوز اول جوونیش است. چرا برای هر چیزی تاریخ انقضا تعیین می کنید؟ واقعا درک نمی کنم این حساسیت های این روزها را به سن.
آنای عزیز میدونم نباید حساس بود اما من دوست مجرد خیلی دارم. اونایی که به 28 رسیدند همشون دیگه ترسیدند
و نکته مهم اینه که همشون از اون به بعد به مرور اونقدر افسرده شدند که به ندرت میبینی شون و کلا رابطه اشونو با دوستای خیلی صمیمی متاهل قطع کردند
یکیشون خیلی واضح گفت زندگی شما هر روز در حال تغییره و من هنوز تو همون نقطه موندم
راستش آنا منم زود ازدواج نکردم اما میدونی فضای جامعه ی ما اذیت کننده است برای این دخترا
من از 32 سال گفتم چون اون دوست از 31 سالگیش نوشته بود
خوشحالم که تو جامعه ما آدمهایی مثل شما هم هستن که نظرشون مثل خیلی های دیگه آزار دهنده نیست بلکه روحیه میده به دخترایی که هنوز ازدواج نکردن
تبریک میگم به این طرز فکرت