نمیدونم چرا حتی اگر از یک هفته قبل شروع به ساک بستن بکنم باز هم تا دقیقه نود همه چیزم آماده نیست. مثل جت پریدم تو ماشین و با بابا راهی ترمینال شدیم. وسائل به دست رفتم دفتر همسفر و گفتم برای ساعت 6 بلیط داشتم. در نهایت تعجب گفت: " امروز همچین سرویسی نداریم. فقط ساعت 7 داریم اونم اسم شما داخلش نیست". بعد از چک کردن ایمیل توسط خواهره کاشف به عمل اومد که هیچ ایمیلی مبنی بر خرید بلیط رفت به من ارسال نشده و با چک کردن پیامک ها کاشفتر به عمل اومد که مبلغ بلیط یعد از کسر دوباره به حساب واریز شده. حالا شما پیدا کن پرتقال فروش را.
توی ترمینال از این تعاونی به اون تعاونی اما بلیط نبود. بابا گفت بریم خونه اما همسرک که فهمید گفت: " چرا نمیری ترمینال "کاف"؟ یعنی چی بلیط نیست؟" من هم از ترس کمربند شوهر دست به دامن خواهرک و بابا شدیم که خواهرک بلیط بیاب. بابا منو ببر.
تعاونی عدل گفت بلیط برای 7:30 داره و اونم وی آی پی نیست. همسرک جواب نداد و من هم ملزم به انجام وظیفه. راه افتادیم سمت ترمینال اصلی. وقتی کار از کار گذشته بود و من دیگه خجالت میکشیدم به بابا بگم برگردیم همسرم زنگ زد که با اتوبوس معمولی نمیتونی بیای ها!! گفتم خودت اصرار کردی امشب برم. گفت من خواستم بری اما با یک ماشین خوب. گفتم حالا دیگه نزدیک ترمینالیم و چاره ای نیست. تعاونیهای دیگه را چک کردم. اما دریغ. سراغ عدل که رفتم گفتم وی آی پی میخوام. گفت باید همین الان سوار شی. بابا دم در خروجی وسایلم را آورد و بالاخره سفر با یک ماشین بدقول (ماشین 6:30 بود که 7:10 راه افتاد و 100 بار تو راه وایساد تا راه بیفته) و بوگندو شروع شد.
اضافه جات
1+تو پست قبل خوب میدونستم چی حالم را خراب کرده و جای جبرانش نبود و این حالم را بدتر میکرد. در همون حدی که امکان داشت جبران کردم. از طرفی به خاطر اینکه اصلاحم مونده بود برای دقیقه نود حالم گرفته بود. سرسری یک کارایی امجام شد. اما وقتی سفر شروع شد، استرس ها که حس تکون خوردن نداشتن، وسط راه موندن.
2+ امروز برگشتم. حالم خوبه اما این هوای بهار بدجور کسلم میکنه.
چطوری لیلی جونم؟
خوبی؟