ارکان اصلی خانه در راهند و من از خوشحالی آمدنشان لبریز. وقتی هستند سر و صدایشان حواسم را پرت میکند و وقتی نیستند هوای نبودنشان. امروز فهمیدم باشند و سر و صدا باشد و هر از گاهی من غر بزنم صدا را کم کنید درس دارم خیلی بهتر است تا نباشند و کاری از پیش نرود
هورا
نمیدونی چه حس قشنگی بودا
چقدر باید حسودی کنم غزل ...
و گمانم میکنم :)
به چی حسودی میکنی الـــی؟!!
به چی آیا
پس تو هم موافقی که خونه شلوغ باشه تا تنها باشی؟
درسته...منم به اشدوضع باهات موافقم.....
خدا عزیزانمون رو درپناه خودش حفظ کنه....
چه خــــوب
واقعا که نبودنشون حال آدم رو بد میکنه
الهــــــــی آمیــــــــــــــن