اپیزود1 :
با اینو اینو گفتن ماه اک بیدار میشم. به جز روزهایی که همسر هست و دو نفری از هیچ تلاشی برای له کردن و اذیت کردن من برای بیدار شدن فرو گذار نمی کنند؛ بقیه روزها اگر زودتر از من بیدار بشه همین که میدونه نزدیکش هستم؛ تو اتاق با خودش بازی می کنه و بعد میاد منو بیدار میکنه
لم داده ام روی کاناپه. ماه اک سطل اسباب بازیهایش را خالی کرده و وارونه گذاشته. پدر سوخته همه اش یک هفته است که بدون تکیه دستش به در و دیوار روی پاهای کوچکش می ایستد. آنوقت دارد تلاش می کند از سطل بالا برود و روی آن بایستد.
پذیرایی پر از اسباب بازیست. جاروبرقی هم آمده به کمک ریخت و پاشی های ماه اک که من هم سهمی در این بازار شام داشته باشم. انباشتگی های زیادی را باید جمع کنم.
آمده ام روی تخت و صدای فلز شومینه می آید. باز چشم من را دور دیده. یک کسالت مسخره در تنم خودنمایی می کند. دوباره خواب ماه اک بهم ریخته و من شبها خواب درستی ندارم. بهم ریختگی خواب و گرمای خونه باعث شده خیلی کسل شوم. امسال به خاطر ماه اک شوفاژها را زودتر روشن کرده ایم. من البته همه را بسته ام اما گرمی لوله های کف خانه را گرم کرده.
ماه را از کنار شومینه بر می دارم و اسباب بازیهایش را جمع می کنم. چرخی در خانه میزنم و به خودم میگم کی میخوای یاد بگیری ریخت و پاشیهای کوچولو را نذاری بمونه و سریع جمعشون کنی؟ یادم به گل کلم های داخل یخچال می افتد که باید زودتر به دادشان برسم. دیروز برای پیتزا فلفل دلمه ای خواستم. به خاطر ماه اک همراه همسر شدیم. بین راه حسابی سوپرایز شدم وقتی فهمیدم قصد نهالستان دانشگاه تهران کرده، وقتی رسیدیم از همیشه شلوغ تر بود. هوای بارون زده همه را از خانه ها کشیده بود. فکر کنم تنها جایی باشه که روز جمعه هم میشه سبزی تازه تهیه کرد. با دیدن آن همه گل کلم به سرم زد که ترشی درست کنم. خیلی دلم از آن ترشی سبزیجات مادر همسر میخواست اما وقتی زنگ زدم و فهمیدم هفت تا سبزی لازم است؛ کلا منصرف شدم. من با این ماه اک جوجه زرد که زیاد به من می چسبد؛ ترجمه های عقب افتاده و کارهای منزل باید یک ترشی ساده درست کنم. همین شد که فقط جعفری خریدم. هویج، سیب زمینی ترشی هم به اضافه گل کلم. وقتی رسیدیم خونه و چشمم به پیازهای ریز قرمز افتاد؛ یاد ترشی پیازهای آقاجون افتادم و به همسر گفتم این پیازها حیفه برای خوردن.
اپیزود2 :
روفرشی فرش گرد و جمع می کنم و با زور هولش میدم داخل ماشین ظرفشویی. بعد از پاک کردن واشر ماشین که روفرشی بهش کشیده بود و همه میگن خشکه طوری نیست اما من بدم میاد لباسهای شسته بخوره به این واشر اگر تمیز نکرده باشم؛ میرم سراغ ماشین ظرفشویی. مایع و نمکش رو میریزم و فیلترش رو در میارم که بشورم. یاد حرف مادر همسر می افتم که با افتخار می گفت من چون ظرفهامو تمیز می کنم میزارم تو ماشین اصلا نیازی نیست فیلترش رو تمیز کنم و من که اوایل تعجب می کردم از این کارشون و پیش خودم می گفتم خوب این که دیگه صرفه جویی در آب و وقت نمیشه. اگر آدم ظرفها رو آب بگیره خوب کلا خودش میشوره؛ به مرور و ناخودآگاه به اون سمت کشیده شده بودم و ظرفها رو میذاشتم تو سینک تا آب شستشوهام بریزه روش و خورده های غذاها جدا شه بعد بزارم تو ماشین و همین باعث میشد اغلب مواقع سینک سفید نباشه. خانم همسایه که گویا خودش یکی از این مارکهای کره ای رو داره با فهمیدن مارک ماشین ظرفشویی ام؛ پرسید ازش راضی هستی؟ گفتم آره. من مامانم هم بوش داشت و تو تحقیقاتم واسه جهیزیه گفتن بوش از همه بهتره. اما وقتی منظورش رو از رضایت گفت تصمیم گرفتم ظرفهامو در کثیف ترین حالت ممکن تو ماشین بزارم و نتیجه رو بهش خبر بدم. کفگیرم پر از پنیر پیتزا بود و شاید کمی خورده غذا به بعضی ظرفها حتی خشک شده بود اما... نتیجه عالی بود. از اون روز دیگه ظرفها رو تو سینک نمیذارم. یک راست میذارم تو ماشین و هم آشپزخونه مرتب تره هم سینک از چربی ظرفها هی تیره نمیشه که مجبور باشم سفید کننده بزنم. نهایتش هر سه چهار بار فیلترش رو می شورم. زحمت شستن فیلتر از هر بار آب گرفتن ظرفها خیلی کمتره.
میرم ماه رو از اتاقمون که درش رو بسته بود بردارم که می بینم گوشی منو رو تخت پیدا کردنش همانا و جدایی سیب از قاب همان. این بار عصبانی نمیشم. دعواش هم نمی کنم. فقط یک هویی گوشی را از دستش میگیرم بدون اینکه حرفی بزنم.
اپیزود3:
وضع دستهام خیلی خرابه. کسی منو نشناسه فکر می کنه یا یک جایی شبیه تعویض روغنی کار می کنم یا خیلی کثیفیم که رگه های انگشتام و دور ناخنهام و زیر ناخن هام سیاهه. اما حقیقت اینه که بعد از تولد ماه پوست دستهام بشدت حساس تر شده و به خاطر سهل انگاری دو ماه قبل که بدون دستکش با سفید کننده سینک رو شستم حال دستام ناخوش شد و هنوز خوب نشده. تازه یک هفته است که سیاه سیاه هم شده
اپیزود4:
شب شده. همسر برای ناهار رسید. پرم از حال خوب، هیجان برای چیزهایی که رویای داشتنشان را در سر می پرورانم. گویی همین لحظه تک تک شان را دارم. قبل ترها با خودم میگفتم لپ تاپ که باشه. گوشیت هم خوب باشه نقش تبلت چی می تونه باشه. اما این روزها یک جور عجیبی احساس نیاز می کنم به داشتن اش. خصوصا برای مطالعه کردن. شاید هم بهتر باشه یک بوک ریدر بگیرم تا تبلت. شماها از بوک ریدر استفاده کردید که نظرتون رو بهم بگید؟
شنبه 5 ام آبان
خدا خانم همسایه رو خیر بده
به به ترشی خوشنزه
آره خیلی
جات خالی بد نشده ترشیا
سلام ببخشید این نهالستان دانشگاه تهران کجا هست؟ مثل میدون تره باره؟؟
سلام آذر بانو
کنار یک سری زمین کشاورزیه
مغازه نیسن
سلام غزل جان ببخشید نهالستان دانشگاه تهرانسبزی تازه برای فروش داره؟منظورتون همون باغ دانشکده کشاورزی کرجه؟
سلام زری بانو
والا نمیدونم شما کجا رو میگید
این که میگم تو مهرشهره
تقریبا پشت خ شهرداری
اونجایی که گلخونه هست
یک سری زمین کشاورزیه
البته الان که سرد شده نمیدونم هنوزم هستن؟!
خوبی غزل جان؟
خوبم رها جان
خونه مامان هستم فرصت نکردم نظرات رو جواب بدم
برو داروخانه کرم ویتامین دی و گیلیسیرین بگیر.
یکم ابلیمو به گلیسیرین اضافه کن و هم بزن.
بعد شب به شب قبل خواب یکم ویتامین دی با دو سه قطره گلیسیرین نخلوط شده با آبلیمو بزن به دستت. یکم چسبناک میشه ولی سعی کن نادیده بگیری و بخوابی. یا حداقل ۱۵ دقیقه بمونه و بشور اگه نمی تونی تحمل کنی و بعد کرم معمولی بزن.
این یه راهه راه بعدی اینه که وازلین بزنی به دستت. بببین شاید یکم چندش و چسب ناک باشه ولی معجزه می کنه.
من بوک ریدر دوست ندارم. نشد باهاش دوست بشم اصلا
فعلا دو سه روزه کالاندولای ماه اک رو زدم خییلی بهتر شده
اگر کامل خوب نشد همین کارو می کنم
یعنی تبلت بهتره؟
چرارمان نمینویسی؟! قلم به شدت گیرا و نابی داری:قلب
لیلیییییییی
یعنی اینقدر به دلت میشینه؟
چقدر خوبه حس این تعریف شنیدنها
مرسی که هستی
عزیزم خدا کوچولوت را حفظ کنه . بچه ها توی این سن فوق العاده شیرینن
ممنونم فرزانه جان
اصلا عجیب به دل میشینه کاراشون