ساعت از ١٢ گذشته. ماه اک داره شیر میخوره. داریم دوتایی؛ من و ماه اک؛ تلاش می کنیم واسه خوابیدنش. خودش رو از آغوشم می کشه بیرون. یاد خودم می افتم وقتایی که تو اتوبوس تهران بودم و شبا تلاش می کردم بخوابم اما توی اون فرم صندلی ها نمیشد. باید جایی پاهامو دراز می کردم. میارمش تو اتاق و میزارمش تو رختخواب کوچولوش. خودمم کنارش دراز می کشم. تو همون تاریکی می بینم که چشمای قشنگش بازه و با لبخند داره به من نگاه می کنه. لبم رو میزارم روی دهن بازش و نفس می کشم طعم این بوسه های تکرار نشدنی رو که هر کدوم متفاوتِ از دیگری. چون احساس من هر لحظه جون دارتر و پررنگ تر از قبل میشه نسبت به این فرشته بی مانند. هر بار که میبوسمش بیشتر ازدفعه قبل عاشق اش می شم. هر بار که بوش می کنم بیشتر از دفعه قبل ستایش اش می کنم. هر بار که نگاهم بهش می افته کمتر از دفعه قبل نگاهم سیر می شه. هر بار که بهش شیر میدم راحت تر از دفعه قبل می تونم جونم رو فداش کنم. هر بار که صداشو می شنوم بیشتر از دفعه قبل لذت می برم. هر بار ...
خسته ام. ماه مثل بچه گیای خودم خیلی می لوله. ده بار میچرخه، وول میخوره و سروته میشه تا یک پوزیشن باب دلش پیدا کنه.
به نظر میاد خوابش برده!! وقتی می خواد بخوابه بدش میاد پتو یا لحاف روش بکشم. هوای اتاق سرده. با این که میدونم دوست نداره یورگان رو میندازم روی پاهاش. غرزنان و با اعتراض، پرتش می کنه اونطرف وهمین که میشینم که برم سالادها رو جمع کنم؛ تلاشمون بی اثر میشه. سالادها رو که جمع می کنم باز چراغها رو خاموش می کنم که بخوابیم. تو تاریکی دنبالم راه میاد.
٢٥ دی ماه ساعت یک و ده دقیقه بامداد
+ نمیدونم اونشب کی و چطور خوابید. اصلا اونشب رو یادم نمیاد به جز اون چشمای براقش تو تاریکی. اما دلم نیومد این نوشته نیمه کاره لبریز از شیطنتهای دخترکم رو منتشر نکنم
+ نظرات رو بعدن تایید می کنم. طبق معمول این روزها به شدت خوابم میاد
خدا حفظش کنه
مرسی شیرین جان
با کوچولوی شما
خنده های ماه مستدام
مامانش همیشه سر حال باشه
و دلشون همیشه خوش باشه
قربونت ستوده جان
به همچنین
سلام.
واقعا هم منتشر نکردن چنین پستی اجحاف در حق خواننده هات بود
سلام شارمین جانم
مهصوصا در حق خواننده وفاداری مثل شما خانم دکتر عزیز
سلام عزیزم
امیدوارم همیشه شاد و سلامت باشی و غرق لذت از مادری کردن
تا میتونی بوش کن و به خودت بچسبونش که وقتی بچه ها بزرگتربشن دایم در حال فرارن و به سختی می تونی حتی بوسشون کنی ولی عوضش وقتی دست تو دست هم مادر و دختری قدم میزنین دوست داری لحظه ها کش بیان
سلام آرزو جان
شیطون بلاها
آره
هر احظه اش یک جور شیرینه
ای جان خدا براتون حفظش کنه
ممنونم مرضیه جانم
آخ ازین شیطونا، دختر منم نمیذاره هیچی روش باشه ده بار تا صبح پتو میکشم روش دوباره پرتش می کنه.
من که بیدار نمیشم از ضعف و خواب
بیشتر لباس گرم تنش می کنم که سردش نشه
من زیاد وبهایی خوندم که با نی نیهاشون‌درگیر بودن.باید بگم جز اولینهایی که اذیتهای نی نی که گاهی طاقت فرساست برای ادم در اون‌لحظه٬ طوری مینویسی که آدم دلش قنج میره و باخودش میگه:ی دونه از همینهایی ک غزل میگه الان میخوام
مادربودن از خودگذشتگی فوق العاده زیادی میخواد.لیاقت میخواد.اصن یک انسان فرشته نمای تمام قد میخواد.
مادرانه ات مستدام و سالم و سلامت کنار هم سه تایی عشق کنین
اون موقع های سخت کلافه میشی
نمیدونی چه کنی
نمیتونی بزاری بری چون اون طفل معصوم فقط تو رو داره
فقط میتونی یه کم غر بزنی
گاهی کلافگی و لذت ترکیب میشن
نمیدونی حرص بخوری یا کیف کنی
ای جان
منم خیلی ول می خورم تا بخوابم. قشنگ مثل کرم خاکی می مونم.
ببوس شیرین عسل رو از طرف من
تو هم خودتو ببوس از طرف من
عزیزم اینجوری گفتی دلم نی نی خواست
خدا حفظش کنه واستون
ان شالله روزیتون بشه
خیلی خوبه و خیلی سخته