دیروز یک روز قشنگ بود. همه اتفاقها به ظاهر عادی بودند اما برای من شیرین ترین بود. اگرچه با حضور ماه و نداشتن تمرکز شاید تمرینهای سپاس گزاری کامل نشه اما همون مقدار کم از انجام تمرینها حالم رو از این رو به اون رو کرده. اگرچه که شنیدن خبر دلار ١٣٥٠٠ دو روز پیش و شوکش احتمالا باعث سردردای امروز و دیروز بودن اما دیشب وقتی ساعت ١١ سردردم تمام شد از احساس خوشبختی در پوست خودم نمی گنجیدم. امشب هم یک ساعته خوب شدم. حس خوشبختی شیرینی زیر پوستم وول میخوره. حس شیرینم به شدت دیروز نیست چون دیروز یک روز فوق فعال بود برای من. شلوغ از دو دوست که شرحش رو مینویسم ان شالله.
امروز در عرض صبح از خستگی روز قبل دلم میخواست ولو باشم و بعد ناهار هم سردرد ...
امروز ماه رو بردیم چکاپ. وزنش ٧ کیلو ٣٠٠ بود. دکتر میگه واسه ١١ ماه وزنش کمه. آزمایش ادرار و خون نوشته. خدا کنه بتونم راحت ازش نمونه بگیرم.
دوتا نی نی دوقلوی چند روزه آورده بودند که زردی داشتند. بقدری پتو اینا دورشون پیچیده بودند که با خودم گفتم همینه که زردی گرفتند و باید بیمارستان بستری شن:(. دکتر هم میگفت گوش نمیدن. من ٢٠ مهر ماه چند روزه رو بردم دکتر با یک دور پیچ نخی دولایه و یک سرهمی ساده. دکتر دعوا کرد این چیه دور بچه؟ و من دیگه گرم نگهش نداشتم. خصوصا که زمستونای ترکستان منو خیلی آزار میده و نمیخواستم ماه هم اذیت بشه
پیاده برگشتیم. با وجود اینکه قرص خوردم سرم بهتر نشد. یک خانمی هم که تراس میشست زحمت کشید آبش رو ریخت رو من. اما در کمال تعجب من نه جیغ و داد کردم نه خیلی حرص خوردم. فقط به خانومه گفتم نمیخوای یک کم دیگه آب بریزی رو من؟ بیشتر روی دستم و شالم ریخت.
تو راه وقتی درد نمیگذاشت از پیاده روی سه نفره لذت ببرم به همسر میگفتم با ناراحتی ما از این وضع چیزی درست نمیشه. به جز بیماری ارمغانی برامون نداره.الان من بهترین لباس و بهترین ماشین و همه بهترینها رو هم داشته باشم با این سردرد از هیچیش نمی تونم لذت ببرم چه برسه به اینکه خدایی نکرده با این استرس ها بیماری ناعلاجی هم پیدا کنیم.
امروز و دیروز دیگه نگران دلار ١٥ هزارتومنی نبودم اما شوک دو روز قبل کار خودش رو کرده بود.
حالا اما تصمیم گرفتم نه غصه چیزهایی که تو اریبهشت قصد خریدنش رو داشتم و همسر گفت صبر کن و الان هیچ کدوم نه که گرون بلکه اصلا موجود نیست و خدا میدونه دیگه کی میشه بهش فکر کرد نباشم. با نبودن اونا باز هم میتونم شاد باشم و زندگی کنم در کنار بهترین هام.
میخوام برنامه شکرگزاری رو بهتر انجام بدم و ایمان دارم اون معجزه ای که آرزوشو دارم اتفاق می افته
فردا روز پنجمه. آدرس اینستا رو هم که گذاشتم،'پیش به سوی شادی و زندگی
خدایا برای سلامتی و افکار زیبا سپاس بیکران
پایین که نمیاد. ولی حالا که وضعیت اینطوری شده من امیدوارم انقدر بالا بره نتونن قضیه رو جمع کنن کلا سیستم این حکومت دزد و فاسد نابود بشه...
من فقط تو این وضعیت دعا می کنم کسی بیمار و نیازمند دارو نشه.
نمیدونم چی بشه بهتره؟
من هم ته فکرم ناخودآگاه نگرانه اما فقط دعا می کنم تن هامون سلامت باشه
و این اوضاع رو اونی که دستش فوق ایدیهم هست خودش به بهترین شکل سر رو سامون بده و اونایی که میدزدند و حق مردم رو میخورند و هر روز گرونیا رو بیشتر میکنند رو زجر کش کنه
چه خوب ولی من نمیتونم بی خیال بشم. ماشینمو میخواستم عوض کنم حالا کلی با قیمتش فاصله دارم
چاره ای نیست
با غصه خوردنت قیمت اون ماشین میاد پایین که بخری؟
منم یک چیزایی رو خیلی نیاز داشتم. کمترینش کرم آبرسان بود و یک سری وسایل برای خونه اما الان اصلا گیر نمیاد
ما هم میخواستیم دو سه سال دیگه خونه عوض کنیم اما حالا باید بیخیال شیم
همه برای آینده برنامه دارن اما با غصه خوردن فقط مریض میشیم هیچی تغییر نمیکنه
سلام
پیش به سوی شادی و زندگی
سلام
به پیش
معرفی کتاب:
حسرت از ایمانِ دیر
۳۱۶- آدمی بالاخره به حقیقت دین خدا ایمان می آورد حتی در لحظه مرگ. ایمانِ دیر، ایمانی سراسر غرق در حسرت است. حسرت از اینکه چرا زودتر ایمان نیاورده و راحت نشده است.
۳۱۷- هر که ناراحت است بی ایمان است. مؤمن همواره قلباً راضی و شاکر است و کافر ناراضی و شاکی است.
۳۱۸- کسی که هیچ چیزی ندارد ازهیچ قدرتی هم نمی ترسد حتی از خدا. چنین کسی دوست خداست و آدم ازدوستش نمی ترسد. و چنین کسی همه را قلباً دوست می دارد و آدمی از کسانی که دوستشان دارد نمی ترسد.
از کتاب حق و باطل استاد علی اکبر خانجانی
t.me/eshghvaerfan2
٣١٧- الان مردم که از اوضاع موجود ناراحتند کافرند؟ چون قلبا راضی نیستند؟
٣١٨- کسی که هیچ چیز نداره از عیچ قدرتی نمیترسه و این روزا که همه ندار شدند بدون ترس و با شجاعت تمام میرن دزدی
بهتر نیست یک کتاب دیگه رو تبلغ کنی؟