شب زنده داری اجباری

از آن دنده اش بلند شده بود. ماه اک را می گویم. از صبح چسبیده بود به من.به همسر سفارش بوقلمون دادم و تا وقت خوابیدن ماه فرصت نشد سراغش بروم. از دوازده و ربع تا حالا که ساعت دو نیم شب است من اباسها را جمع کردم. ظرفهای کثیف را داخل ماشین چیدم. فلاکس ماه اک را برای همسر پیدا کرده ام. آشپزخانه را مرتب کرده ام. خریدها را جمع کرده ام و تازه تکه های بوقلمون را شستم و فیله ها را ریز کردم. جاهایی زیر دلم زد از شدت ضعف و خستگی و رگ های روی گوشت ها که می بردمشان. حالا آنقدر ناتوانم که آرزوی معحزه ای دارم که بر حق باشد و به چشم بر هم زدنی تکه ها را بسته بندی کند و به فریزر برساند. استخوانها و چرخ کردنی ها را به یخچال. راستش به غلط کردن افتاده ام. 

مدیونید اگر فکر کنید که کل قسمتهای خریداری شده؛ خورد شده بودند و من فقط پوستهای اضافه و رگ و پی های مانده را در آوردم و فیله ها را به تکه های کوچکتر تقسیم کردم. حس شب امتحان را دارم که همه خوابند و من با حسرت نگاهشان می کنم و میگویم خوش به حالشان و خودم برای باقیمانده درسم عاجزم. نه می خوابم نه می خوانم.

+ کار تمیز و مرتب کردن گوشت و بوقلمون برایم به شدت زمان بر و سخت است.

+ کاش از کم خوابی سردرد نگیرم و ماه اک فردا هم تا ١١ بخوابد تا من هم بخوابم

+ امشب سینوهه دست نخورده می ماند. بسیار خسته ام