آخرین روزهاى حضور ماه اک در دلم

ماه اک دردانه ام تا سه روز پیش یا شاید تا دوشنبه بود که زیاد تکان می خورد. زمان حضور در کلاس آنقدر وول خورد که دلم میخواست محکم فشارش بدهم این معجزه  کوچک اما بزرگ را. شاید این تکانها نتیجه آن شربت آبلیموى تازه اى بود که پذیرایى کردند. هر چه که بود در حین گوش دادن به مطالب کلاس تمام دلم براى کوچکمان ضعف رفته بود.

همان روز صبح بود که دکتر انقباض کوچک شکمم را حین معاینه حس کرد و پرسید؛ خودش را منقبض مى کند؟ گفتم زیاد و او گفت این نشانه خیلى خوبى است. گفتم کشاله رانم دردناک است. گفت طبیعى است. 

مدرس کلاسها خانمى است با سى سال تجربه کار در زایشگاه با لحن و بیانى گرم که باعث مى شود کل زمان کلاس به اندازه یک گپ کوتاه دوستانه به نظر برسد. آنقدر مطالب و آموزه هایش به دلم نشست! فضاى محل برگزارى کلاسها شیک و دلنشین است و به طرز عجیبى حال من را خوب مى کند. برنامه ورزشى ام این است که باید روزى دو بار به مدت ٤٥ دقیقه یا یک ساعت پیاده روى کنم و ٤ حرکت لگنى و ٣ حرکت دیگر را روزى دوبار صبح و عصر انجام دهم. امیدوارم نتیجه مطلوبى داشته باشد. حس مى کنم مرحله اى که همه دردناک و سخت برایم تجسم کرده بودند قرار است به راحتى و بدون استرس هاى مضاعف رخ دهد. مدرس کلاس مى گفت هر جا ترسیدید یاد صحبتهاى من بیفتید و سعى کنید با تکنیک هاى تنفسى و حرکات ورزشى هم دردتان را کنترل کنید هم اضطرابتان را.

راستش این روزها آنقدر حال فکر و دلم خوب است که دلم میخواهد کش بیایند و من و ماه اک بیشتر بهم چسبیده باشیم و فقط مال خود خود من باشد و چه آرزوى دست نیافتنى است ثبت حس این لحظه هاى دو نفره بی مثال که نه حس تکان هایش را می شود جایی ذخیره کرد نه کج و کوله شدن هاى شکم ام را.

بماند که این وسط ها هر که رسید به من گفت تو چرا پیرهن نپوشیدى! و من دیشب دیگر عصبانى شده بودم و دلم میخواست بگویم آخر شماها شکمتان قلبمه شد به لباستان نظرى دادیم ما؟

حالا تکان هاى ماه اک کمتر شده و بیشتر از قبل خودش را محکم منقبض مى کند و گاهى چنان خودش را روى مثانه ام  مى اندازد که به سختى راه میروم. دیروز بعد از پیاده روى چنان دردى در لگن و کشاله رانم پیچیده بود که به سختى قدم برمى داشتم اما همه این دردها هم برایم شیرین است. براى تمامشان شکرگزارم.

 الهى به حق همین بخت و ساعت عزیز قبل از طلوع خدا دامن همه زنان منتظر را سبز کند و معجزه هاى کوچک اما بزرگ در دلشان بکارد.

+ همچنان منتظر اسم هایتان براى لیست دعا هستم.

+ تمام مدتى که در حال نوشتن بودم ماه اک با قدرت تمام خودش را به این طرف آن طرف کوبید. طفلکم گرسنه است

+ امروز چهارمین روز و آخرین روز خوردن شیرخشت بود که شکر خدا تمام شد.

+ مادر همسرک مهمان خانه مان مى شود و همسرک در عوض همه کمکهاى نکرده؛ خانه را مرتب کرده.

+ کسرى هاى خانه دارد تکمیل مى شود. انگار همه شان بسته به تولد ماه مان بودند.

+ همچنان مشکل دسترسى به نت دارم